The EU Profiler is finally launched today

Today, a very exciting and long-awaited project is officially launched in Brussels, the EU Profiler (http://www.euprofiler.eu)
Readers of this blog may have read an older post on the various online tools deployed which allow any citizen to match his/her personal political preferences to the various official party lines;  projects of this kind include the Electoral Compass,  Glassbooth,  Smartvote and the Stemwijer.

The EU Profiler aims to do exactly that for the upcoming European Parliament elections in June 2009, where more than 300 million voters will elect 736 MEPs. The novelty and complexity of the EU Profiler is evident since it is available for all Member States of the European Union in their respective languages. There is also a simulation for a number of non-EU countries like Turkey, Croatia, Switzerland and Norway.
Here is how the tool works:

• By answering a simple questionnaire (30 questions), users will obtain a presentation of their policy preferences which allows them to compare those with the positions of all national, as well as European, parties. The EU Profiler provides multiple options for further analysis of the position of the user.
• The results are displayed in a party match (i.e. percentage of user preferences and positions matching those of parties), in a two-dimensional graph (‘compass’) as well as in a multidimensional spiderweb graph (‘smartspider’).
• The tool enables the user to analyse his or her political choices and to position him in the European political landscape.

The partners for this project are the European University Institute (EUI) in Florence, which has cooperated with the Kieskompas in Amsterdam and the NCCR Democracy/Politools network in Zurich. Professor Alex Trechsel,  a political scientist with the EUI, is leading the project.  Alex (who I had the honour of meeting in various occasions), is one of the leading authorities in Europe in e-democracy theory and practice, an academic who regularly advises the Council of Europe, the Estonian government on its e-voting efforts etc.

The selection of the political issues and statements, as well as the positioning of the parties in the EU Profiler is done according to strict academic standards by a group of leading academics. There is also a dedicated country team which in the case of Greece is the following: Angelos-Stylianos Chryssogelos (team leader), Ilias Ntinas, Sofia Tzortzi and Sofia Vasilopoulou.

Good luck then to the EU Profiler!
In this day and age where political parties frequently blur their policies to attract voters and real differences are hard to detect, the average citizen is more and more confused on his real choices. Tools like these -if done correctly – can greatly help towards better informed publics.

[Other background info links on the EU Parliament elections:  See this interactive map of the EU countries , and the EU Parliament site for information on the elections]

Η Ελλάδα, ο κόσμος και η κοινωνία της πληροφορίας

To World Economic Forum (γνωστό σαν Νταβός) δημοσίευσε την 8η ετήσια έκθεση “The Global Information Technology Report, 2008-2009″ που καλύπτει 134 χώρες και μεταξύ αυτών και την Ελλάδα φυσικά.
Η έκθεση γίνεται σε συνεργασία με το INSEAD και χορηγείται από τη Cisco Systems. Το βασικότερο συμπέρασμα της έκθεσης είναι ότι στη σημερινή κρίση οι τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνιών (ΤΠΕ) είναι καταλύτης για την ανάπτυξη:  Καλές υποδομές εκπαίδευσης , υψηλοί δείκτες τεχνολογικής ετοιμότητας και καινοτομία αποτελούν τα κλειδιά για την υπέρβαση της κρίσης. 

Σε επίπεδο χωρών, οι συνήθεις ύποπτοι και πάλι πρωταγωνιστούν: Δανία, Σουηδία και ΗΠΑ κρατούν τις τρείς πρώτες θέσεις και ακολουθούν η Σιγκαπούρη, Ελβετία, Φινλανδία, Ισλανδία, Νορβηγία, Ολλανδία και Καναδάς. 

Βασικό εργαλείο της έκθεσης είναι το Networked Readiness Index (NRI) όπου αποτυπώνεται ο βαθμός αξιοποίησης των ΤΠΕ σε τρία επίπεδα: το γενικό ρυθμιστικό & επιχειρηματικό περιβάλλον και οι υποδομές, η ετοιμότητα των τριών κοινωνικών εταίρων (πολίτες-επιχειρήσεις-κράτος) και η πραγματική αξιοποίηση των τεχνολογιών.  Τα στοιχεία αντλούνται από διάφορες διαθέσιμες πηγές όπως και από μία εξαντλητική ποσοτική έρευνα σε κάθε χώρα σε συνεργασία με ερευνητικούς φορείς και επιχειρήσεις.

Ο τίτλος της έρευνας αδικεί κάπως το εύρος της αφού το πλήθος των στοιχείων που ερευνώνται αποτυπώνει τελικά την ετοιμότητα μίας χώρας σχεδόν συνολικά σε πολλά επίπεδα. Η σύγκριση που επιτρέπει ανάμεσα στις χώρες είναι εξαιρετικά διαφωτιστική και  ο τρόπος που μπορεί κάποιος να αντλήσει στοιχεία μέσα από την ιστοσελίδα επιτρέπει συγκρίσεις με όλους τους πιθανούς τρόπους: ανά δείκτη, ανά χώρα, επιλογή δύο χωρών και σύγκρισή τους βάσει επιλεγμενων δεικτών, καλύτερη και χειρότερη επίδοση ανά χώρα, διαχρονική εξέλιξη δεικτών κλπ. 

Η Ελλάδα στο συνολικό δείκτη NRI βρίσκεται στην 55η θέση (από τις 134 χώρες), μία θέση παραπάνω από τον δείκτη του 2007-2008. Στον δείκτη Global Competitiveness Index, η Ελλάδα βρίσκεται στην 67η θέση. Διαφωτιστικός είναι ο πίνακας με τις 10 καλύτερες και 10 χειρότερες επιδόσεις της χώρας:

Εδώ φαίνονται όλα τα προβλήματα όπως:  

• Ο αριθμός διαδικασιών που απαιτούνται για να ξεκινήσει κάποιος μία επιχείρηση (θέση 121 στις 134!), 
• Η γραφειοκρατία (116η θέση), 
• Η υιοθέτηση διαδικτύου από επιχειρήσεις (θέση 97η),
• Η σημαντικότητα της τεχνολογίας για το κυβερνητικό όραμα (97η),
• Η προσβασιμότητα σε ψηφιακό περιεχόμενο (96η),
• Η επιτυχία της κυβέρνησης στην προώθηση των ΤΠΕ (90η) …..κλπ. 
• Δυνατότητα για καινοτομία (89η: στο κύριο σώμα της έκθεσης, σελ 95) 

Στα θετικά, εντύπωση δημιουργεί η πρώτη θέση της Ελλάδας στον δείκτη “εγγραφή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση” και η “διαθεσιμότητα επιστημόνων και μηχανικών” (17η θέση), γεγονός θετικό βέβαια αν πάρουμε την έκθεση τοις μετρητοίς, που δείχνει όμως και την ανικανότητα της χώρας να αξιοποιήσει θετικά αυτό το σημαντικό κεφάλαιο. 
Επίσης στα θετικά, η “ελευθερία του Τύπου” (26η) και οι “συνδρομητές κινητής τηλεφωνίας” (29η).  

Σε σχέση με το e-participation index (“δείκτης που εξετάζει την ποιότητα, σχετικότητα, χρησιμότητα, και βούληση των κυβερνητικών ιστοσελίδων να παρέχουν online πληροφόρηση και εργαλεία & υπηρεσίες συμμετοχής στους πολίτες”),  η Ελλάδα σκοράρει μόλις στην 83η θέση!

Τέλος, οι συντάκτες της έκθεσης επισημαίνουν για την Ελλάδα: 

“…Italy and Greece. These two EU members have not managed to progress a single decile rank since the first edition of the NRI despite the nearly twofold increase in country coverage…. This means that these two nations have been overtaken by many incumbent and newly included economies.” 
και αλλού:
“Turning our attention to the EU15 economies,….there exists a divide among countries such as Denmark, Sweden, Finland, Norway, the Netherlands, the United Kingdom, Austria, France, Germany, Ireland (23rd), and Belgium (24th), which seem to be leveraging ICT in their economic, political, and social systems, and others such as Greece (55th) and, to a lesser extent, Italy (45th), which lag behind in networked readiness.”

Αξίζει να επισκεφθείτε το site και να κάνετε δικές σας αναλύσεις…αξίζει! 

Links για να μην ψάχνετε:

• Βασική σελίδα για να ξεκινήσετε την έρευνά σας, εδώ. 
• Η κεντρική σελίδα με όλα τα στοιχεία για Ελλάδα είναι εδώ.
• Για να κατεβάσετε όλη την έκθεση σε pdf, εδώ. (Ελλάδα, σελ. 95)

Αμερικανικές εκλογές 2008: Οι ειδικοί μιλάνε

Σε μία πρόσφατη συζήτηση που οργάνωσε το Kennedy School of Government’s Institute of Politics με συντονίστρια την Gwen Ifill, οι άνθρωποι που ήταν πίσω από τις καμπάνιες των Δημοκρατικών και των Ρεπουμπλικάνων, μιλάνε για την εμπειρία τους. Από το επιτελείο του Obama οι David Plouffe και David Axelrod, από το επιτελείο του McCain ο Rick Davis και ο δημοσκόπος Bill McInturff προσφέρουν μία ματιά στην καθημερινή διαχείριση και τις στρατηγικές τους για τις προεδρικές εκλογές του 2008. Το βίντεο από το C-Span είναι μεγάλο, διάρκειας 69 λεπτών, αλλά αν βιάζεστε, διαβάστε ένα από τα πιό σημαντικά extracts στο σχετικό post του TechPresident. 

“War Stories: Inside Campaign 2008” 

Μύθος οι πολλές μικρές εισφορές υπέρ του Obama?

Μία ανάλυση του Campaign Finance Institute (CFI), υποστηρίζει ότι η γνωστή ιστορία περί πολλών μικρών εισφορών στην καμπάνια του Obama ίσως δεν είναι τελείως αληθινή. Η βασική θέση του Michael J. Malbin, διευθυντή του CFI, είναι ότι αν εξετάσουμε δωρητές και όχι μεμονωμένες δωρεές, τότε βλέπουμε ότι «η πραγματικότητα σχετικά με την χρηματοδότηση του Obama ήταν εντυπωσιακή μεν, αλλά η αλήθεια δεν στηρίζει το μύθο». Έτσι, το ποσοστό των μικρών δωρητών ήταν περίπου όσο και για τον Bush δηλαδή 26%, ενώ συνέλεξε κατά 80% περισσότερα χρήματα από μεγάλους δωρητές ξεπερνώντας όλους τους αντιπάλους του και κάθε προηγούμενο.

 

Αναλυτικότερα, με βάση στοιχεία που συνέλεξαν από το Federal Election Commission, για την περίοδο μέχρι τις 31 Αυγούστου 2008, το ίδρυμα υποστηρίζει ότι ένα ασυνήθιστα υψηλό ποσοστό (49%) ήταν από μεμονωμένες εισφορές κάτω των $200, αλλά μόνο το 26% ήταν από άτομα που συνολικά έδωσαν λιγότερα από το ποσό αυτό. Το ποσοστό αυτό είναι πολύ κοντά στο αντίστοιχο 25% για τον George Bush το 2004 και λίγο μεγαλύτερο από το 20% για τον John Kerry το 2004, 21% για τον John McCain το 2008, 13% για την Hillary Clinton το 2008, και πολύ χαμηλότερο από το 38% για τον Howard Dean το 2004.

Επίσης,